Եթե այստեղ ես՝ արի,Ինձ մոտ արի ու մի գնա, Եվ ասա բառեր...Անվերջ բառեր...Լուռ ու տխուր բառեր...Ու ցնորական հավերժության մեջԻնձ համար լռիր։Թող քեզ կարոտեմՀավիտենության մեջ, քեզ բաղդատեմ,Մանրացնեմ, բազմացնեմՈւ ժամանակի մեջ ցանեմ,Որպեսզի հավերժական…
Նորից զանգի եմ սպասում։ Ժամանակն անցնում է, բայց ինձ մոտ մի սպասում կա, որը միշտ անսպասելի է գալիս։ Չգիտեմ՝ ինչ սպասում է։ Ինձ թվում է՝ ինչ-որ մի տեղ լույս եմ…
Քարից քար թռչում էր քամին, և ուրիշ սուլոց էր քամու ճախրանքի մեջ։ Հետզհետե նվազում էր արևն ու մոխրագույն ամպը լցվում էր երկինք:Սեպտեմբեր էր։ Սովորականի պես ամպերի սևին չդիմացող արև, սովորական…
ՏԱՐՈ 1937 Մեկ միտք, հարյուրավոր կադրեր՝ մեկ գաղափարի շուրջ հյուսված, մեկ մասնագիտություն կիսող երկու երիտասարդ:Փախչելով՝ հայտնվում ես կիզակետում… Աղմուկ… Բարձրացած փոշուց կարմրել է աշխարհը: Ամեն ձայն կարող է վերջինը լինել,…
Դանիելի ավարտական երեկոն էր: Ավարտելուց հետո նա պետք է զորակոչվեր բանակ: Այդ երեկո նա վերջապես խոստովանեց իր սերը Արևիկին, որի հետ սովորում էր նույն դասարանում: Իսկական գեղեցկուհի էր Արևիկը՝ համապատասխան…
Մենախոսություն Գործող անձ Ռիչարդ (կարճ՝ Ռիչչի): 35 տարեկան, բարձրահասակ տղամարդ, գրող, դրամատուրգ: Աչքերը՝ կանաչ, անքնությունից և անկանոն սնվելուց մի փոքր փոս ընկած են և կարմրած: Ձախ աչքի տակ կա փոքրիկ…
Մերի Պետրոսյանը սովորում է Ռոմանոս Մելիքյանի անվան երաժշտական քոլեջում: Երգել սկսել է շատ պատահական ու անսպասելի։ Միաժամանակ որոշել է սովորել և ստանալ բժշկի մասնագիտություն: Նրա խոսքով՝ երգն ու երաժշտությունն երբեք…
Բազմադուռ հանրակացարանում կար մի խորհրդավոր ու փակ դուռ, որը տարբերվում էր մնացած նմանօրինակ դռներից, կար նաև մի նեղլիկ դուռ, որից դուրս էին բերում ոտքերն առաջ պարզած բոլոր մարդկանց, ու կարճ…
Խավարի մեջ քայլում էր Կիևյան կամրջով: Գիշերվա հազարն էր, ու փողոցը լրիվ դատարկ էր, միայն ինչ-որ մի տեղից մլավոց էր լսվում: Նրա հագին ընդամենը մի սև հուդի էր ու ջինսե…
Վուդի Ալլենի հոբելյանական հիսուներորդ գլուխգործոց եվրոպական ռոմանտիկ կիոմեդիան սիրո և կինոյի մասին Ամենագեղեցիկ քաղաքն արևոտ Իսպանիայի ափին, ռոմանտիկ տրամադրություն և համաշխարհային հեղինակավոր կինոփառատոն, որը փայլում է կինոաստղերով. ահա թե…
Այժմ, երբ թվում է՝ ամեն ինչ բաժանված է արդեն, ես կորցրի իմ սերնդակիցներին, և երբ թվում է՝ մոլորակը անցել է իր վաստակած հանգստին, մարդիկ պատերազմում են ուրիշ կերպ, փոխվել է…
Ամառն արդեն դուռը կիսաբաց էր թողել ու հեռացել, իսկ աշունը շատ չուշացավ, դրսից ներս եկավ և փակեց դուռն իր հետևից։ Դրսում աշնան հովանավորներն ամենուր են՝ դեղնած տերևներ գետնին, տաք շարֆեր…