Դժվար է գրել մի մարդու մասին, ով ամբողջովին սեր է և նվիրում։ Իսկ այդ սիրո և նվիրումի առանձնահատկությունը յուրաքանչյուրը կարող է հասկանալ, երբ շփվի, թեկուզ կարճ ճանապարհ անցնի նրա հետ։
Լաուրա Մուրադյան։ Հարափոփոխ ժամանակի մեջ միշտ անփոփոխ, մարդկային ազնվագույն ու բարձր արժեքները կրող հայուհի, ում գաղափարական կամուրջը կառուցված է Հայրենիքի ու կրթության միջև։
Երբ նրա հետ զրուցում ես, մտքումդ երբեմն-երբեմն ինքնահարցադրումներ ես անում` ինչպե՞ս է մարդու մեջ ամփոփված լինում ապրող աշխարհը… գեղեցիկը, կարևորը, բնականը։ Տիկին Մուրադյանն ամեն ինչ անսահմանորեն լրացնում է ինքն իրենով, իր վառ խառնվածքով, բովանդակ էությամբ, համեստ կենսակերպով։
Նա խոսում ու լռում է։ Զգում և ապրում է։ Զգում և ապրումներով ապրում է։ Ու անընդհատ մտածում, մտածում, մտածում է…
Իսկ որն է Լաուրա Մուրադյան մարդու և գիտնականի հավատո հանգանակը։ Իհարկե, ազգի խիղճը և նրա անաղարտության, հաղթանակի արժեքը բարձրացնելը։ Նա լուսավոր կետ է, ճշմարիտ քաղաքացի ու մտավորական…
Տիկին Մուրադյանն ինքնատիպ անհատականություն է` անսահման ջերմ, հոգևոր մեծ խորությամբ, անսպառ ուժով:
Եվ այսօր նրա ծննդյան օրն է։
Շնորհավո՛ր ծնունդդ, մեր սիրելի Լաուրա Գուրգենովնա։ Եղեք այնպիսին, ինչպիսին եղել եք ու կաք։ Ձեզ երկար տարիների կյանք…
Վ․ Արզումանյան
![](http://vardananq.am/wp-content/uploads/2022/10/309738155_768419437794025_7446964283625614650_n-1024x458.jpg)
Հ․Գ․ Լաուրա Մուրադյան։ Բանասիրական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտի հումանիտար գիտությունների ամբիոնի վարիչ։
Ծնվել է 1940 թվականի հոկտեմբերի 3-ին։ 1969 թվականից մինչև 1996 թվականն աշխատել է ՀՀ ԳԱԱ Մ․ Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտի Հայ նոր գրականության բաժնում։
1995-ից աշխատում է ԵԹԿՊԻ-ում՝ որպես հումանիտար գիտությունների ամբիոնի վարիչ և դասավանդում է հայ գրականություն։
Նրա նախաձեռնությամբ 2002 թվականից ԵԹԿՊԻ-ում հրատարակվում է «Հանդես» գիտամեթոդական հոդվածների ժողովածուն, որի գլխավոր խմբագիրն է։ Հեղինակ է հայ նոր և արդի գրականությանը նվիրված մենագրությունների և բազմաթիվ գիտական հոդվածների, որոնք լույս են տեսել Հայաստանի և արտերկրի պարբերականներում։
2005 թվականին արժանացել է ՀՀ վաստակավոր մանկավարժի պատվավոր կոչմանը և ՀՀ նախագահի պատվոգրի։ Պարգևատրվել է նաև ՀՀ Կրթության և գիտության նախարարության հուշամեդալով։
Լաուրա Մուրադյանի «Գրականագիտական դիտումներ ժամանակի մեջ» գրքի մասին Վովա Արզումանյանի հոդվածը լույս է տեսել Երուսաղեմի Հայոց պատրիարքության «Սիոն» ամսագրում։